WIKA MO, WIKANG FILIPINO, WIKA NG MUNDO, MAHALAGA!

Ang wika ko’y tunog na sa iyo’y may kahulugan

Langit man ay inabot nang  ito ay mapakinggan

Inangkin ng sanlibutan nang magkaunawaan

Naging ilaw na siyang gabay sa puso’t isipan

 

May pagkakaiba man sa wikang sinasalita

Ang sa iyo’y Tagalog o iba pang Inang wika

Ngunit wikang Filipino nama’y di-alintana

Gamit nating linggua franca ay ang pambansang wika

 

Wikang banyaga sa atin ay kinikilala rin

Ingles, Latin at Nippongo mahirap man bigkasin

Kalakalan, Kaalaman ay napakikinang din

Ating pakalimiin, wika ay naglalakbay rin

 

Mayaman sa mga wika ang ating Inang Bayan

Ang bawat kapuluan may dayalektong taglay

Hindi maitatatwa, hatid ay kahiwagaan

Ang sakop na pook, yumuko at nagbigay-pugay

 

Lalong pinagtibay naman ang pagka-Pilipino

Ang lahing kayumanggi, nagkaisa’t taas-noo

Gawain at paniniwala naipahayag mo

Ang sandata mo’y walang iba…wikang Filipino

 

Ito ay kumubli sa  isipan at kalooban 

Tinalunton at pinag-ugnay buong kapuluan,

Oras ay umikot sa kwento ng buhay ni Juan

Yaong nasa malalayo  ay sadyang  nasiyahan

 

Tunay na arbitraryo at buhay ang mga wika

Alalaong-bagay biyaya ng mundong payapa

Lalo’t higit na napayayabong ang ating wika

At ating naging salalayan ang wikang banyaga

 

Gahis sa pangamba, wika natin ay iba-iba

Alin ba talaga nararapat gamitin nila?

Nais lamang timbangin mo, alin mas mahalaga

Gayunman, pakatantuhin layon ng bawat isa

 

Mahalaga ang wika mo sa ating katutubo

Ang wikang Filipino nama’y saan man dako

Hinanay sa mga wika, wika ng buong mundo

Ang bawat wika ay may liwanag na parang sulo

 

Langit ay umayon, walang wikang angat sa iba,

Ang Tore ni Babel, malaon ng wasak at giba

Gawin nating kahapon at huwag nang buhayin pa

Ang wika mo, wikang Filipino, wika ng mundo,

                                                     MAHALAGA!